Historia parafii i kościoła w Dąbrówce

Pierwsza wiadomość o parafii katolickiej w Dąbrówce pochodzi z 1398r. Zawarty jest w niej spis kolektorów dziesięcin .Jednak wydaje się możliwym , że instytucjonalizacja kościoła na tych terenach rozpoczęła się  w 1275 roku , gdy ziemie przejęli zakonnicy Augustianie. Czuli się odpowiedzialni za krzewienie wiary chrześcijańskiej i mogli założyć w Dąbrówce kościół katolicki. Należy przypuszczać ,że w tym okresie , wraz z powstaniem kościoła  nastąpił rozwój osadnictwa Powstawały gospodarstwa, rozwijało się prymitywne rolnictwo. Odrębność parafialną  Dąbrówka straciła  najpóźniej w 1615 r. gdyż wówczas  arcybiskup Baranowski miejscowy kościół połączył z kościołem Kamieńskim. Własnego pasterza parafia otrzymała dopiero w 1870 roku , a akt  wznowienia działalności  parafii podpisał  biskup Leon Redner dnia 5 stycznia 1892 r. Obecny kościół z cegły stoi na miejscu  XIV wiecznej budowli z kamienia polnego. Wybudowano go w 1899 roku, gdy rządcą parafii był  ks. Rudolf  Schwinkowski. Konsekracji kościoła dokonał  4 października 1899 r. biskup Augustyn Rosentreter .Godne odnotowania jest to ,że wymieniony biskup urodził się 13 stycznia 1844 roku w Obrowie. Miejscowość ta obecnie należy do parafii Dąbrówka. Jest to świątynia p.w. św. Michała Archanioła, a odpust odbywa się w pierwszą niedzielę po św. Michale (29 wrzesień). Po reformie diecezjalnej  w 1992 r. Dąbrówka należy do Diecezji Pelplińskiej. Od 1870 roku do 1996 parafią zarządzało 19 księży. Dzisiejszy kościół pobudowany w stylu neogotyckim przyciąga wystrojem wnętrza. Szczególnie ciekawy jest drewniany ołtarz, witraże w oknach i połączenia  elementów drewnianych z czerwoną cegłą. Szczególnie cennym zabytkiem   jest dzwon większy z gotyckim napisem „ ave -maria-gracia -ihus-n-r-inazaremus  rex indeorum „ pochodzący  , według Weisego z początku XIV wieku. Na drugim dzwonie widnieje napis  „Anno 1506 jar Meister Andrewes Janke ein klagengieter du Dan-s-ke” .Oprócz wymienionych dzwonów w posiadaniu parafii jest kielich z 1716 roku , lichtarz do paschału  z XIX w. i krucyfiks ludowy z XIX wieku.