Historia Szkoły Podstawowej w Dąbrówce

                              Szkoła to nie tylko instytucja dydaktyczno-wychowawcza, to także ostoja patriotyzmu i narodowej kultury. Kronika szkoły z roku 1945 podaje, że „pierwsza szkoła w Dąbrówce, jak pamiętają siedemdziesięcioletni obywatele, stała nad ulicą do Obkasu. Obecnie zamieszkuje tam Józef  Warczak...". Z tego należy wnioskować, że 

w latach 1870-1880 istniała szkoła, o której wyżej mowa. Następnie pobudowano szkołę drewnianą w miejscu, gdzie dzisiaj zamieszkują rodziny nauczycielskie. Budynek ten rozebrano prawdopodobnie w roku 1890. W tym samym miejscu, w centrum wsi , naprzeciwko kościoła, w roku 1891pobudowano masywną szkołę z czerwonej cegły. Były tam dwie sale lekcyjne i mieszkanie dla nauczyciela.

                 W okresie rozbiorów i okupacji były dwie klasy: polska i niemiecka oraz dwóch nauczycieli tych narodowości. Lekcje odbywały się w języku niemieckim.

Wśród pierwszych pracowników tej placówki znane są następujące nazwiska: Badtke, Zemrau, Nowakowski, Bartmann, Szulc, Chudzińska, Basanowski, Romanowski, Maśtak, Krajnik, który uczył do 1939 roku.

Po wojnie do szkoły w Dąbrówce uczęszczało 76 dzieci katolickich. W sąsiednich wsiach: Drożdzienica-116

i Obrowo-50 dzieci tego samego wyznania. Podczas okupacji dzieci polskie praktycznie nie miały dostępu do szkoły. Uczyły się tylko dzieci niemieckie - prowadzone przez niemieckich nauczycieli.

               W czasie działań wojennych budynek szkoły wiele nie ucierpiał, choć jego wnętrze zostało zdewastowane. Zupełnie zniszczono bibliotekę szkolną.

Pomimo ucisku, prześladowań i zaplanowanej germanizacji Polacy doczekali wolności.

             Tuż po wyzwoleniu spod okupacji  hitlerowskiej dnia 15.02 1945r. szkoła rozpoczęła swoją działalność. Pierwszymi nauczycielami byli małżonkowie Maria i Henryk Roezmer. Pod koniec roku szkolnego 1945/46 nauki pobierało 105 dzieci. Dnia 1. 10. 1945r. kierownikiem został nauczyciel

z Tucholi - Zygmunt Glaza, który funkcję tę sprawował do końca sierpnia 1968r. Jego następcą został Eligiusz Fiedorowicz - nauczyciel od 1948r., który dyrektorował Szkole Podstawowej w Dąbrówce do końca roku szkolnego 1983/84. Dnia 3 maja 1996 r. społeczność Dąbrówki oraz koledzy i znajomi odprowadzili dyrektora Fiedorowicza na miejsce wiecznego spoczynku. W piersi długoletniego nauczyciela i wychowawcy przestało bić serce, które poświęcił wychowaniu dzieci i młodzieży. Od 1.09.1984r. obowiązki dyrektora powierzono Januszowi Glazie, synowi byłego dyrektora Zygmunta Glazy. Od 1945r. pracę w tej placówce podjęło wiele osób.

Na przestrzeni lat zmieniał się stopień organizacji szkoły

i ilość dzieci.

W roku  1945 uczyła dwójka nauczycieli przy ilości uczniów 105. W okresie powojennym, w roku szkolnym 1947/48 zapisanych było 78 uczniów - jest to najniższy, jak dotąd, stan liczebny szkoły. Po roku 1950 zaobserwowano stały przyrost uczniów, który apogeum osiągnął w 1968 roku. Uczyło się wówczas 166 osób przy siedmiu zatrudnionych nauczycielach. Po tym roku znowu nastąpił spadek. W roku 1992 w spisie uczniów figuruje 128 osób i 11 nauczycieli.

W roku 1996  do szkoły uczęszcza 121 uczniów przy tej samej liczbie nauczycieli.  Ważną datą w historii szkoły jest 22.04.1968r., kiedy to rozpoczęto budowę nowej szkoły. Stan surowy wykonano do 10.08.1968r.

Po wykończeniu oraz podłączeniu do sieci elektrycznej

i wodno - kanalizacyjnej,  1.09.1969r. rozpoczęto nowy rok szkolny w nowej szkole, powstałej w dużej mierze w czynie społecznym. Obiekt ten funkcjonuje do dnia dzisiejszego, choć wymaga remontu i usprawnień. W roku szkolnym 1984/85 w szkole zostało założone centralne ogrzewanie. W

 pomieszczeniach piwnicznych zorganizowano kącik pomocniczy do zajęć  praktyczno - technicznych,

a jedną salę lekcyjną podzielono na dwie klasy. Wygospodarowano również pomieszczenie biblioteczne. Obecnie w szkole  jest 7 sal  lekcyjnych, gabinet dyrektora, pokój nauczycielski, kuchnia, sanitariaty. W piwnicy w roku 1996 zaadaptowano jedno pomieszczenie na maszynownię ,

w której znajdują się urządzenia i maszyny wykorzystywane podczas zajęć praktyczno - technicznych. W okresie zimowym lekcje wychowania fizycznego odbywają się w sali Wiejskiego Domu Kultury . W sali numer 4 od roku szkolnego 1991/92 rozpoczęto organizację kącika muzealnego. Zgodnie

z zatwierdzonym przez Kuratorium programem autorskim, nauczyciel historii mgr Piotr Leśniewski  zachęca uczniów

i mieszkańców środowiska do tworzenia miejsca , w którym  znajdują się pamiątki, narzędzia pracy, zdjęcia i inne eksponaty pochodzące od mieszkańców Dąbrówki. W roku 1996 szkolne muzeum jest faktem , który należy rozwijać

i kontynuować .

Od tego roku do szkoły przeniesiono oddział „O” ,gdyż władze gminne zlikwidowały przedszkole ,które istniało

w Zakładzie Rolnym.

W związku z reformą oświaty w roku 2000 pożegnano ostatnich absolwentów ośmioklasowej szkoły podstawowej.

Po klasie szóstej absolwenci szkoły podstawowej podejmują dalszą naukę w gimnazjum w Sławęcinie.

Od  dn. 1.09.2002 r. , po wygranym konkursie , obowiązki dyrektora szkoły przejęła mgr Gabriela Leśniewska. W ciągu pierwszych 4 miesięcy urzędowania  w szkole zaszły duże zmiany. Do ważniejszych inicjatyw, które zostały zrealizowane przed końcem 2002 r. były:

§        Zainstalowanie nowego pieca CO / miałowego – zasypowego/;

§        Remont kancelarii i pokoju nauczycielskiego;

§        Malowanie  pomieszczeń dydaktycznych – sala nr 3 i 5 ;

§        Remont sali nr 7 i wykonanie sali ćwiczeń gimnastycznych;

§        Remont pomieszczenia kuchennego i zainstalowanie nowych mebli kuchennych;

§        Pozyskanie pierwszego w dziejach szkoły komputera;

Pomimo małego stanu liczebnego uczniów nauczyciele i rodzice pełni zapału pracowali społecznie dla dobra szkoły  i środowiska. Wymienione inicjatywy / oprócz nowego pieca CO, gdzie gmina pomogła w sfinansowaniu inwestycji / realizowano przy pomocy pozyskanych sponsorów, bez dodatkowego udziału finansowego gminy.

Od początku roku szkolnego 2003/2004 w szkole realizuje się w szerszym zakresie kształcenie regionalne , wykorzystując dokonania w zakresie Małych Ojczyzn.

Niestety decyzją większości Rady Miasta i Gminy w Kamieniu Kr. od              2005 r. pełna szkoła sześcioklasowa przestała istnieć. Pozostały łączone klasy I, II, III. Od 2007 r. szkoła w Dąbrówce została zlikwidowana. Uczniowie podjęli naukę w Dużej Cerkwicy lub Ostrowitem. Budynek po szkole pozostał, a nim wyremontowano część pomieszczeń i od roku 2009 utworzono przedszkole samorządowe. Pozostałe pomieszczenia czekają na remont i zagospodarowanie. Niektóre rzeczy i eksponaty ze Szkolnego Muzeum znalazły swoje miejsce              w Izbie Regionalnej w Kamieniu Kr.

NAUCZYCIELE PRACUJĄCY

W SZKOLE PODSTAWOWEJ

W DĄBRÓWCE

W LATACH 1945-2002

Franciszek Sowiński, Urszula Płotka, Anna Landmesser, Stanisław Waretko, Urszula Jungerman, Irena Drzycimska, Zdzisław Skarżyński, Irena Kiedrowicz-Kaproń, Władysław Czarnowski, Janina Kropidłowska, Bronisława Bajgot, Stanisław Bajgot, Anna Włodzik-Sztuczka, Bogumiła Korgul, Bogda Kołodziejczyk, Maria Sypniewska, Barbara Kosidowska, Zofia Miśtak-Maculewicz, Danuta Dysput-Hoppe, Albin Narloch, Maria Gemba, Jerzy Dysput, Wojciech Krajewski, Gabriela Leśniewska, Piotr Leśniewski, Wiesława Majewska-Szyszka, Stanisław Szafran, Mariusz Murawski, Iwona Pryba-Wyrowińska, Jacek Szarmach, Anna Kryger, Teresa Gołuńska, Aleksandra Mroczkowska, Jacek Mroczkowski,  Barbara Kreklau, Arleta Bartos, Iwona Gąsecka, Magdalena Klamrowska,

oraz księża katecheci :

ks. Tadeusz Maliński , ks. Eugeniusz Baś,

ks. Marian Zakrzewski , ks. kanonik Ryszard Turski,  ks. Jerzy Sikora .

NAUCZYCIELE  PRACUJĄCY  W SZKOLE PODSTAWOWEJ                                   W  DĄBRÓWCE

ROK  SZKOLNY  2002/2003

GABRIELA LEŚNIEWSKA  - DYREKTOR    / MATEMATYKA /

IRENA KAPROŃ    - JĘZYK POLSKI

PIOTR LEŚNIEWSKI – HISTORIA, W-F

ZOFIA MACULEWICZ – NAUCZANIE POCZĄTKOWE

MARIA GEMBA – PRZYRODA, SZTUKA

WIESŁĄWA SZYSZKA – NAUCZANIE POCZĄTKOWE

ARLETA BARTOS – KATECHETKA

KS. JERZY SIKORA – KATECHETA

MAGDALENA KLAMROWSKA – JĘZYK NIEMIECKI